بزرگ فکر کنیم

بزرگ فکر کنیم

  ما برای خوشبخت شدن چشم به راه آینده ایم  

و در نتیجه هرگز خوشبخت

  نمی شویم، 

 زندگی نمی کنیم بلکه به امید   زندگی نشسته ایم.

  در حال زندگی نمی کنیم و از زندگی امروز خود 

 هم لذت نمی بریم پیوسته

  منتظر هستیم که در آیند ه اتفاق بیفتد. 

    وقتی ازدواج می کنیم خوشبخت خواهیم شد. 

 وقتی شغل بهتری بدست آوریم

     به خوشبختی خواهیم رسید. 

 

 وقتی پول خرید خانه را پرداختیم، وقتی بچه ها یمان راهی دانشگاه شدند و

     وقتی کاری را به اتمام رساندیم و پیروز شدیم آن وقت است که به خوشبختی

     خواهیم رسید.

    این افراد بدون استثناء مایوس می شوند چرا که خوشبختی یک عادت ذهنی

     است،

   یک برداشت ذهنی است. اگر آن را یاد نگیریم و همین حالا روی آن تمرین

   نکنیم هرگز تجربه اش نخواهیم کرد.  اگر قرار است خوشبخت شویم باید

   خوشبخت باشیم. 

 

 همه روزه یادآوری خاطرات و اندیشه های خوب و دلچسپ را تمرین کنید،

   چرا که این کار شما را در انجام کار های تان کمک می کند. اگر کسی می خواهد

    حال بهتری داشته باشد باید احساسات لطیف و خیر خواهی و مثمرثمر بودن را

    در اندیشه خود پرورش بدهد. باید این کار را مثل ورزش صبحگاهی

   بطور مرتب انجام داد و مرتب به زمان این ورزش روانی بیافزائید.

  تصویر ذهنی و عادت های انسان با هم ارتباط دارند. با تغییر یکی از آنها دیگری

    هم خود بخود تغیرمی کند. وقتی اگاهانه عادت بهتری در خود ایجاد کنیم

    تصویر ذهنی جدیدی جای عادات قدیمی رامی گیرد و انگاره جدید را پرورش

     می دهد.

     جالب است که بدانیم نود و پنج در صد رفتار، احساس و واکنش افراد عادتی

      است. درست به همین شکل که هر وقت با موقعیت مشابهی روبرو شویم،

       اندیشه و احساس و عمل مشابهی از ما سر می زند.

    اما نکته اینجاست که عادت اصلاح شدنی است و می توانیم آنرا بطور کلی

     تغییر دهیم. کافی است که تصمیم اگاهانه ای بگیریم و روی آن تمرین کنیم .

       بنا برین شما هم می توانید با تکرار رفتار مطلوب آن را در تصویر

       ذهنی خود ثبت نمایید.